Lady & The Lonely Hearts Country Stamineeke Webbekom (21-09-2022) reporter & photo credits:Freddie info club: Stamineeke © Rootsville 2022

Voor een grote dosis nostalgie moest je op maandag 21 november richting 'Stamineeke' in Webbekom. Alsof het programma 'Het Eenzame Hartenbureau' van Radio 2 terug aan een heropleving toe was. Toch niets van aan want de eenzame harten worden hier vanavond verenigd door niemand minder dan 'Lady & The Lonely Hearts'. Voor ons wordt het weerom een verbroedering tussen de warme harten van 'Gevarenwinkel' en 'be-MINE Blues'. In eerste instantie gaat onze gedachte uit naar het eenzame hart van onze favoriete barvrouw K. die nog steeds herstellende is.

Wie zijn nu deze 'Lady & The Lonely Hearts'? De 'Lady' van het gezelschap luistert naar de naam van Stefanie Pia en verzorgt de vocals maar speelt ook accordeon. De drie 'Lonely Hearts' aan haar zijde zijn niemand minder dan Hans Van Zichem, Gert Bammens en bassist Hans Peeters. Ze verzorgen een programma van country en countryrock. Met als instrumentarium, een 'Tokai' Telecaster, een akoestische Gibson, een 5-string Fender Jazz Bass en een accordeon zitten we ook daarmee op het juiste pad.

Openen doen ze met 'Calm After The Storm' van de Nederlandse formatie 'The Common Linnets' die er in 2014 het Eurovisie songfestival mee probeerden te veroveren. Al meteen raken ze bij mij de gevoelige snaar met Fred Rose zijn 'Blue Eyes Crying in The Rain'. Als onze 'Lady' terug bij mij een kiekebisj moment komt op te wekken als destijds Shania Twain op de birthday bash van Willie Nelson kan de avond voor mezelf al niet meer stuk.

'Jolene' is dan weer eentje van Dolly Parton en zo leg je vocaal de lat meteen hoog waarna 'Have You Ever Seen The Rain' volgt van Creedence Clearwater Revival en waarvan de versie van Paula en Willie Nelson altijd wel in mijn achterhoofd blijft hangen. Met 'Rollercoaster' en 'Save The Last Dance For Me' in de versie van Heidi Haughe stijgt de nostalgie hier in het Stamineeke ten top.

Met 'Lonestar' gaan onze gedachten uiteraard ook uit naar de mooie stem van Norah Jones en om er nog maar een mooie stem bij te halen krijgen we 'It's So Easy' in de versie van Linda Ronstadt. Alsof ze hier een examen willen afleggen komen de 'Eagles' ook aan bod met hun 'New Kid in Town'. We kregen nu al nummers uit verschillende strekkingen en het moet gezegd dat Stefanie's klankkleur zich moeiteloos weet aan te passen. Ook deze 'Lonely Hearts' weten subtiel hun noten te brengen incluis de oehs en de aahs tijdens de backing vocals. De ritme grooves van uitsluitend de basgitaar van Hans Peeters zijn er wat mij betreft boenk op. Ook de 'Tele' van Hans Van Zichem en de heerlijke akoestische ritmes van Gert Bammens lopen feilloos in elkaar. Kortom puike prestatie.

In 1983 brachten Kenny Rogers en Dolly Parton het duet 'Islands in the Stream' hier vanavond in de versie van Stefanie en Gert opgevolgd door 'Daddy Lessons' en het afsluitende 'Stuck In The Middle With You' van Stealers Wheel waarbij Gert zich als een echte Gerry Rafferty waant, en zo kan het koffiemachine weer aan...

Een merchandising stand is er niet dus wordt het al vlug hernemen met songs als 'Every Little Thing' en 'Queen of Hearts' van Juice Newton. Een beetje inspelen om de ambiance dan met 'C'est La Vie' in de versie van Emmylou Harris en ja hoor, iedereen voelt zich hier opperbest vanavond. Een portie Cash mag op een country gerelateerde avond niet ontbreken en waarbij Hans dan weer de taak van Johnny op zich neemt worden 'Jackson' en 'Folsom Prison Blues' hier met open armen ontvangen.

Plots wordt er door Stefanie een 'case' vanuit de green room aangesleurd met daarin een heuse accordeon. Zo krijgen we met 'Jambalaya' als gewezen chartbuster eentje dat nooit of te nimmer komt te vervelen en verdwalen wij richting deep south. Nog maar eens een trapje hoger krijgen we met 'Take It Easy' van die onsterfelijke Eagles. Van de Britse Kristy Maccall krijgen we vervolgens 'There's a Guy Works Down the Chip Shop Swears He's Elvis' uit 1981 en van de leather cowgirl Suzy Quatro is er 'If You Can't Give Me Love'. Deze laatste is een keuze van Gert.

Alles verloopt feilloos en alleen als we beginnen muggenziften vinden we wel iets. Dat iets is dan het nemen van de kiekjes doordat deze muzikanten verscholen zitten achter statieven, tablets en andere pupiters, maar we maken er het beste van net als deze 'Lady & The Lonely Hearts'. Na 'American Dream' van 'The Nitty Gritty Dirt Band' is er Dusty Springfield's million selling hit 'Son of A Preacher Man' en deinen we met 'Sweet Sweet Mile' van 'The Carpenters en Ann Taylor's 'Home To Louisiana' met de vermelding 'All Line Dancers Will Be Removed from The Dancefloor' :-) We zitten uiteraard in het 'Stamineeke' en dus komt zonder meer ook Gary Moore op de proppen. Moest Kris Kristofferson zich nu in Webbekom bevinden zou hij zeggen van: it ain't music for old man, this is country music.

Alsof het a peace of cake is brengen schudden ze zo maar uit de losse pols die waanzinnige hit van Nathaniel Rateliff & The Night Sweats en krijgen we bij het horen van 'I Need Never Get Old' spijt dat het gedaan is. Allée de toestemming voor nog eentje is er en 'Let's Have A Party' van Wanda Jacskon en een party was het.

Net zoals met Sinterklaas er geen stoute kinderen meer zijn zo kunnen er na het beluisteren van een optreden van deze 'Lady & The Lonely Hearts' er geen 'eenzame harten' meer zijn en zo wilden we ook nog goodnight wensen aan onze country girl Silke maar die had haar paard reeds de sporen gegeven. Wij hadden weer fun en dit te bedenken dat er sommigen naar TV aan het kijken zijn. Wij keerden zo terug naar de eeuwige jachtvelden van Varenwinkel en Beringen.